Jump to content

Worlds - Men's road race


The Pirate

Recommended Posts

Just for interest  sake... I see Evans is riding with his PT CPU. What was he recording? I see the rear hub is standard, no PT hub... I could be wrong.

Link to comment
Share on other sites

Well he should have won the TDF last year but his team didn't help him for sh!t.

 

 

Well done to him, even if he is a damn Aussie.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Imagine the rainbow stripes on the Canyon frames now. Hope they don't go overboard with it.

 

 

 

Ridley is probably kicking their asses right now

Link to comment
Share on other sites

Here's a nice article for the Afrikaans speakers smiley2.gif

 

 

 

http://www.nieuwsblad.be/Sportwereld/yaGT/Index.aspx?pagetype=WRWedstrijd&id=WREL2009-WKWEG&ArticleId=GQ22FS2MH

 

 

 

Waarom Evans niet juichte in Mendrisio

 

WERELDKAMPIOEN WOU ZEGE ENKEL DELEN MET ZIJN VERTROUWENSKRING

 

Handje links, handje rechts, en dan doorrijden. De manier waarop Cadel Evans zijn wereldtitel vierde, was wel heel merkwaardig. 'Cadel heeft dit jaar zoveel tegenkanting gehad, dat hij dit enkel met zijn vertrouwenspersonen wou delen', verklaart kinesist David Bombeke.

 

 

 

"David Bombeke is kinesist bij Silence-Lotto en ook vertrouwenspersoon van Evans. In de ploeg is hij ??n van de weinigen die tot de vreemde Australi?r kan doordringen, en echt weet wat er in zijn hoofd omgaat.

 

 

 

Bombeke trok zondagavond ook nog naar het hotel van de Australi?rs om zijn vriend persoonlijk te feliciteren. 'Er was daar nog een etentje aan de gang ter ere van zijn wereldtitel, maar eigenlijk wou Cadel daar liefst zo snel mogelijk weg', gniffelt de Waaslander. 'Zijn buren uit Stabio kwamen hem daar feliciteren, en dat was voor hem een godsgeschenk. Dan kon hij met hen meerijden en had hij een reden om naar huis te gaan.'

 

 

 

Typisch Evans, denk je dan. Wereldvreemd ten top. Net als dat handje toen hij over de streep kwam - 'een gebrek aan klasse', vond onze columnist Frank Vandenbroucke. 'Maar daar was een reden voor', zegt Bombeke. 'Nu ja, eigenlijk waren er twee. Vooreerst wist hij niks van zijn voorsprong en bleef hij doorrijden tot de streep. Elke seconde telt, zeg maar, de mentaliteit van een ronderenner. Maar de voornaamste reden voor dat gebaar was een emotionele. Evans heeft een heel moeilijk jaar achter de rug, en heeft het gevoel dat hij langs alle kanten werd tegengewerkt. Daarom was er maar ??n ding waar hij zondag echt aandacht aan besteedde: de trouwring aan een kettinkje rond zijn hals. Hij wou deze zege enkel delen met zijn vrouw Chiara en met zijn moeder. De mensen die hem door deze periode geholpen hebben.'

 

 

 

Niet met de karabijn

 

 

 

Vanwaar hij dan juist allemaal tegenkanting kreeg, daar wil Bombeke niet verder op ingaan. Maar de verklaring ligt voor de hand: ten eerste is er de pers, die Evans (te) vaak afschildert als een loser, en hem afrekent op zijn tweede plaatsen in plaats van hem ermee te feliciteren. Zowel in Australi? als in Europa draagt hij dat imago met zich mee. Ten tweede was er in de Tour het communicatieprobleem met de ploegleiding. Hoofdsponsor Marc Coucke gewaagde van een machtswissel met revelatie Jurgen Van Den Broeck, Evans zelf klapte helemaal dicht en communiceerde totaal niet meer. 'Daar was hij niet voor rede vatbaar, en dat begrijpt hij nu ook', zegt Bombeke. 'In een goed gesprek dat ik met hem had in de Vuelta nam hij de fout voor die mislukte Tour deels op zich. En ik denk dat hij daaruit ook geleerd heeft.'

 

 

 

Maar Evans is een jongen die vertrouwen zoekt, en in die Tour was gebleken dat hij dat niet altijd kreeg als het slecht ging. Wel van mensen in zijn vertrouwde kring: Chiara, Bombeke, trainer Aldo Sassi ook. Maar niet van iedereen. Hij nam geen revanche op zijn Bettini's, schietend met een denkbeeldige karabijn, wel op een mysterieuze manier. 'Typisch Cadel', zegt Bombeke. 'Grootspraak is totaal niet aan hem besteed. Het maakt hem ook geen fluit uit of de mensen nu iets begrijpen van dat gebaar of niet. Zolang hij het zelf maar begrijpt.'

 

 

 

Hysterische huilbui

 

 

 

Die regenboogtrui daarentegen, die maakt hem nu wel iets uit. Eindelijk kreeg Evans eens de beloning voor de maniakale opofferingen die hij zich getroost voor zijn sport. Zijn hele leven al cijfert hij zich weg voor doelen die hij net niet bereikt. 'Na die lekke band in de Vuelta kwam het tot een uitbarsting', zegt Bombeke. 'In de ploegbus begon hij plots hysterisch te huilen. Op een heel emotionele manier heeft hij daar met mij zijn hele carri?re overlopen. Dat hij er z?veel voor deed. Dat hij al zijn h?le leven zijn best doet. Maar dat het altijd net niet lukt.'

 

 

 

Geloofde hij dan eigenlijk dat het ooit wel eens zou lukken? 'Moeilijke vraag', zegt Bombeke. 'Maar het is wel een feit dat hij enorm vastberaden met dit WK bezig is, al meer dan een jaar lang. Plus: hij kende de klimmetjes door en door, want dit was zijn trainingsparcours. Hij wist dat hij op buitenblad 53 die laatste klim kon opvlammen, van voet tot top. Misschien maakte dat het verschil: hij kon 100 procent zeker zijn van een inspanning. Hij had alles perfect onder controle. Daarom veranderde hij zondag voor ??n keer in een aanvaller, en daarom lukte het nu ook. Dat was een enorme opluchting voor hem.'"

Link to comment
Share on other sites

Ja, he probably isn't the best in the world, he is unfortunately an Aussie, but man, he has been trying his A$$ off to do something significant over the past few years, and now he finally has. As he is not the youngest, he will either peak now or fade away with his rainbow stripes.

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
Settings My Forum Content My Followed Content Forum Settings Ad Messages My Ads My Favourites My Saved Alerts My Pay Deals Help Logout